De voornaamste reden om in het Leuvense te komen of te blijven wonen, was om dicht bij het werk te zijn. Bovendien waren de huis- en grondprijzen in onze wijk zeer aantrekkelijk. De mobiliteit was in de jaren ‘50 ook nog niet wat ze nu is. Niet iedereen had een auto en garages in onze wijk dienden vaak gewoon als extra bergruimte of fietsenstalling. Een woning dicht bij de stad was voor velen dus en goede keuze. Ze verbouwden en verbeterden hun woningen stelselmatig in de loop der jaren – bad en toilet met spoeling was 50 jaar geleden nog niet overal vanzelfsprekend.

In vergelijking met de eerste jaren, toen de Opvoedingstraat een doodlopend straatje was, is de verkeersdrukte ondertussen wel toegenomen, vooral met het gemotoriseerd verkeer (auto’s en bromfietsen). De meeste huizen hebben geen garage, maar de Opvoedingstraat is de enige tweerichtingsstraat in de buurt waar er aan beide kanten mag worden geparkeerd.

Een van deze poorten is later verplaatst en zou nu nog bij het huis nr. 48 in de Schurmansstraat staan (foto hieronder). Men kon links voorbij de poort via een voetpad lopen, het zogenoemde “koewegske” of “koeienwegske”, dat door de velden heen tot aan de Spaarstraat ging. Verder liep er nog een padje tussen de Spaarstraat en de Coosemansstraat (nu Lovensveldstraat).


Op het einde van de Opvoedingstraat stonden de serres van bloemist Peeters die er bloemen, planten en groenten kweekte en verkocht.


In de jaren ‘50 werd de aardeweg vervangen door een weg van sintels (assen uit de kolenkachels) die de gemeente rechtstreeks bij de mensen thuis ophaalde.


Over het meest recente huis van de straat verschillen de bronnen. Sommigen spraken van nr. 11, anderen van nr. 5. Het zijn in elk geval niet de laatste twee hoekhuizen van de straat (kant Cristianlaan).

Wonen in de Opvoedingstraat

Opvoedingstraat - winter 2009

        Iedereen in de straat zei: “Laat de poort open, want ik moet nog naar huis komen”.

De buurtbewoners vrezen een verdere toename van het verkeer door de bouwprojecten rond de Centrale Werkplaatsen. Om deze reden zijn er diverse burger-initiatieven ontstaan om op het stadsbeleid te wegen, onder meer de Overleggroep van buurtcomités van Kessel-Lo en het collectief “Leuven centraal”.


Het eerste huis dat in 1930 in de Opvoedingstraat gebouwd werd, is de Villa Olga, het huidige nr. 10 (foto rechts boven). Nog voor de Tweede Wereldoorlog werden aan deze kant van de straat - eigenlijk toen nog een aardeweg - huizen bijgebouwd tot aan het huidige nr. 18. Aan de overzijde van de straat zijn de eerste huizen pas na de oorlog opgericht.


In de jaren ’40 en ’50 was de straat aan beide kanten (tussen de huidige nummers 4 en 40) door een ijzeren poort – de “gril” – afgesloten.