In de loop der jaren bouwden zowel de socialistische als de katholieke zuil hun eigen netwerk op en verschenen er in Blauwput een aantal gebouwen en verenigingen die nu begrippen geworden zijn. Enkele voorbeelden:


Vroeger had elke zuil haar eigen apotheker, fanfare, turnkring en bond voor gepensioneerden. Het verenigings-leven bloeide in Blauwput, dat verder leefde op het ritme van de “Central”, zoals de Centrale Werkplaatsen in de volksmond werden genoemd. Sommige buurtbewoners stemden zelfs hun tijdsindeling af op het uur dat de sirenes gingen. “Als de sirene ging, zette ons moeder de soep op, want dan gingen de kinderen thuiskomen” zei iemand (uit “Centrale Werkplaatsen”).


Ondanks de verstedelijking waren er nog tot diep in de 20e eeuw sporen van landbouw in Blauwput. Het huidige “Smidsehof” op de hoek van de Smidse- en Schurmansstraat (foto) was wellicht één van de laatste actieve boerderijen in Blauwput. De landbouwactiviteiten staakten in de jaren negentig met het overlijden van de laatste eigenaar-boer.

Kessel-Lo in de 20e eeuw

het Volkshuis op het De Becker-Remyplein (nu café “de Curve”)

Winkel “Glaswerken Vloeberghs” (vandaag de “Kaasstolp”) naast café Bonanza, midden jaren ‘60

Zaal “Het Bad”